تأثیر بازی‌های بومی بر رشد حرکتی و پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی

  هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازی­های بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش‌سالۀ پیش-دبستانی از بین مراکز پیش‌دبستانی شهر اهواز به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. پیش‌آزمون با استفاده از آزمون مهارت­های حرکتی اولریخ و مقیاس اندازه­گیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها براساس نمره‌های پیش‌آزمون در قالب دو گروه یکسان بازی­های بومی و فعالیت­های رایج مراکز پیش‌دبستانی قرار گرفتند. گروه بازی‌های بومی فعالیت­های خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسۀ یک‌ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیت­های رایج مراکز پیش‌دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی بود. اما مقایسة بین‌گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیت­های رایج در مهدکودک بر مؤلفه­های مذکور بود (001/0P=). با توجه نتایج پیشنهاد می­شود مراکز پیش‌دبستانی از بازی­های بومی به‌منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.